نمی دونم دیشب اخبار رو دیدید یا نه.فکر می کنم اخبار ۹ شب بود.در مورد شعر و ادب از مردم می پرسید.می گفت راسته که اونایی که شعر می خونن آدمای غمگینی هستن؟

سئوال جالبی بود! شاید واقعا اینطوره! اما من حس می کنم خیلی از اونایی که اهل شعر هستن می خوان بیشتر وقتشون رو با همون شعر و دیوان شعرا بگذرونند و از وقتشون استفاده کنند.که شاید باعث ایجاد نوعی تنهایی بشه.چون غرق در دنیای مجازی میشوند که خیلی زیباتر از دنیای پر ماجرای واقعی باشه.دنیایی که فقط باید توش قدرت داشته باشی واسه جنگیدن و واسه زنده موندن.زنده موندن تو همه عرصه ها.اگر یک لحظه در سکون باشی یخ می زنی.
سلام
واقعاْ دنیای شعر و ادب زیباست
همه اونهایی که تو شعر و ادب هستند عاشق میشن
به منم یه سر بزن
شاد و پیروز باشی
من که از شعر و شاعری چیزی سر در نمی یارم ولی فکر میکنم همینی که تو میگی درست باشه
سلام ... من با شعر بزرگش دم ..ولی شعر خوندن یه جورایی ادم و میبره توی حال و هوای دل خودش وو از اونجا که همیشه ما توی دلمون یه حرفایی واسه گفتن داریم بعضیا ازش به غم تعبیر میکنن ...
شور نگاه ادتش دل رقص موی تو ..
اینها به درد این دل دیوانه میخورد ..
ولی به نظر من این بستگی به نوع شعری داره که آدم می خونه...حرف شما در مورد بعضی ها درسته و در مورد بعضی های دیگه نه!
شادی هر شاعری تنهاییشه.به من هم سری بزن.
خوش باش ووسیع
فکر نمیکنم آدمهایی که شعر میخونن آدمهای غمگینی باشن .اگه اینطور باشه لابد شاعرها هم افسردگی شدید دارند!اما جدای از زیبایی های دنیایی که هر کس برای خودش میسازه این دنیای پر هیاهوی هم با همه ی مشکلاتش زیباست و شاید به خاطر همین دنیای واقعی هستش که زیبایی های دنیای خودمون رو میتونیم لمس کنیم.
سلاممم...بیا اینم تخویل....شما هم تخویل بگیرید
قربانت/بامشاد